Terug op het noordereiland

Hoi lezers,

Terwijl ik bij het schrijven van mijn vorige blog nog 3 weken Nieuw Zeeland te gaan had is dit nu nog maar 8 dagen voordat ik in het vliegtuig stap. Ik ben vandaag weer teruggekomen op het noordereiland, een gevoel dat de reis zijn einde nadert.

De dag na mijn laatste verhaal werd ik door de bus opgepikt om naar Rangitata te gaan. Deze plaats staat bekend om het raften, hier heb ik niet aan mee gedaan. Samen met 2 andere andere mensen van de bus heb ik een wandeling naar de rivier gemaakt. Wederom een mooie, rustige omgeving.

Na 1 nacht hier te zijn geweest ging de bus rechtstreeks door naar Kaikoura. Christchurch wordt hierbij overgeslagen. Het is de stad die getroffen is door de aardbeving van 2 jaar geleden. Toch ben ik benieuwd hoe de stad er nu uit ziet. Het is iets van Nieuw-Zeeland wat je, naar mijn mening, als toerist wel moet hebben gezien. Samen met Sabrina (Duitsland), Sem en Frank (Nederland) bezoeken we deze stad. Nadat we ons gesetteld hebben in het hostel gaan we het centrum bezoeken. En wat een bouwput. Indrukwekkend om te zien hoe deze stad getroffen is door een natuurramp. Door de gevels en gebouwen die er nog (half) staan is te zien dat dit een leuke stad moet zijn geweest. Overal wordt gewerkt, maar men probeert er iets gezelligs van te maken. De winkelstraat bestaat uit containers waarin de winkels zijn gevestigd.

Tijdens ons bezoek is er een festival met straatartiesten die ons vermaken. We gaan naar de nog bestaande gardens waar we frisbee spelen en zo vermaken wij ons toch in de stad waarvan velen zeggen hier niet heen te gaan omdat het deprimerend is.

Toch is 1 nacht hier te zijn geweest wel genoeg. Omdat we geen bus kunnen nemen naar Kaikoura gaan Sem en ik liftend naar deze plaats. We vinden al snel iemand die ons een lift aanbiedt en zo komen wij toch bij de kust van Nieuw Zeeland. Deze dag bestaat verder nog aan het bezoeken van het strand, iets wat alweer lang geleden waz.

De volgende dag staat de wekker wel erg vroeg, 4.50 am, maar voor een goed doel. We gaan zwemmen met dolfijnen! Voordat we de zee ingaan krijgen we de zwem- en snorkelbenodigdheden aangereikt. We gaan met een boot de zee op en zoeken de dolfijnen. De zon komt op, prachtige plaatjes. Als de dolfijnen zijn gevonden mogen we te water. De dolfijnen willen spelen, zwemmen onder me door en duiken voor me langs. Na een tijdje gaan we de boot weer in. Terwijl we achterop zitten volgen de veeele dolfijnen ons. Dit wordt zo'n 5 keer herhaald. Voordat we terugkeren naar de wal krijgen we nog de gelegenheid om foto's van ze te maken.

In de middag maken Sem en ik nog een wandeling langs de zeeleeuwenkolonie. Een supermooie wandeling met prachtig weer. Een lange maar mooie dag.

Dan gaan we naar Picton. In Picton doen we niet veel meer, even de stad in en toch nog wat bijkomen van de dag ervoor.

Volgens de route van de busmaatschappij zou ik nu al terug moeten naar het noordereiland, dit wil ik nog niet. Samen met Sem ga ik naar Nelson. De plek met de meeste zonuren van het land. Mijn aangebrande kleur van Australie is door het niet al te mooie weer in Nieuw-Zeeland ietwat verdwenen. Om toch te kunnen zien dat ik in het mooie weer ben geweest moet dit wel weer terug komen. De dag van aankomst lopen we naar het centrale punt van Nieuw-Zeeland en bekijken hier de zonsondergang.

Op zaterdag is het markt in Nelson, hier wil ik wel heen. En het is gezellig in het centrum. Met de diverse straatmuzikanten die hun kunsten tonen vermaak ik me hier wel. Het is strandweer. Dit is toch wel een eindje lopen van mijn hostel, ik neem dan ook maar een lift. Terwijl we gaan frisbeen worden we uitgenodigd door locals die ook aan het frisbeen zijn om met hun mee te doen.

Dan gaan we weer terug naar het hostel. Sem heeft zijn longboard mee waar we met zijn tweeen proberen de weg huiswaarst te maken. Een snelle manier van vervoer maar helaas gaan dit niet helemaal goed. We gaan dan ook maar weer liftend terug.

Zondag wordt een relaxdag. Lekker aan het water zitten met het zonnetje erbij en gebruik gemaakt van het zwembad bij mijn hostel. Onder het mom van dat ik alles wil meemaken tijdens mijn reis bezoek ik 's avonds de kerk.

Vanaf maandag ben ik 'alleen' in Nelson. Ik doe diverse wandelingen, bezoek parken en ga zwemmen. Gister heb ik een workshop bone curving gedaan. De bot van de koe wordt gebruikt om mijn eigen Nieuw-Zeelandse sieraad te maken. Na tekenen, vijlen, schuren en polijsten mag het resultaat er zijn. Hoe het eruit ziet laat ik nog even een verassing.

Dan toch vandaag de oversteek naar Wellington maar gemaakt. Al liftend ben ik van Nelson naar Picton gereis waar de 3,5 uur durende bootreis begon. Terug in het uiterste zuiden van Te Ika-a-Māui, zoals de Maori's dit eiland noemen.

Liefs Anne-lys