De laatste kilometers
Blijf op de hoogte en volg Anne-lys
02 November 2012 | Australië, Darwin
Bij ons vorige verslag dachten we de Outback al uit te zijn maar dat was niet zo blijkt. Maar voor ons gevoel hadden we het ergste al gehad. I.v.m. de warmte zijn we een paar dagen in Alice Springs gebleven om te aclimatiseren. De eerste dag brengen we een bezoek aan het westen van Alice Springs waar we een hele mooie natuur aantreffen. We zwemmen in een lake en gaan weer terug naar het centrum voor een bezoek aan de markt. We treffen meer travellers die aan het reizen zijn zoals ons waar we veel ervaringen mee kunnen delen. De volgende dag spreken we af met Jesse en zijn moeder (Jesse hebben we in Melbourne opgezocht en zijn moeder heb ik in Nederland leren kennen). We zoeken verfrissing en rijden richting het oosten. We vinden mooie gaps maar door de droogte is er geen waterdrup te vinden. Wij gaan op een gegeven moment verder terwijl zij hun reis de andere kant voortzetten. We vinden een heel klein beekje met een beetje water aan het eind van de weg, ons doel is bereikt. Genoeg water om even als kleine kinderen in te spelen. We sluiten ons tijd in Alice Springs af met een bezoek aan de pub waar live muziek is. Even swingen zoals we in Nederland gewend zijn.
De volgende dag rijden we een lang eind waar niet zoveel te zien is. Op een gegeven moment ontmoeten we iemand uit Tennant Creek die ons uitnodigt om een paar nachten in zijn huis te slapen, het wordt namelijk wel erg warm in de camper. We slapen deze nacht bij Devels Marbles waar hele mooie rotsen zijn. De dingo's (lijkt op een wolf) lopen om ons heen en maken de mooiste geluiden met zijn allen. Dan op naar Tennant Creek waar we twee nachten in een zowaar hotel verblijven. Een groot huis met airco, we kunnen de wasmachine gebruiken, een normale douche en al het andere luxe. Wij vermaken ons overdag bij een lake en we worden zelfs mee genomen uit eten.
We moeten verder, op naar Madaranka. Onze langste tocht van 585 km. Toch wel blij dat we op de eindbestemming waren. Hoe meer we naar het noorden gingen hoe meer dode beesten op de weg, hoe meer woestijn en beesten die de weg overstaken. Ook nog een bosbrand aan de kant van de weg waar we doorheen moesten en voor een paar meter niets zagen. Maar met een goede chauffeur komen we weer veilig aan. We stoppen nog in Daly Waters waar we een sticker van Terschelling in de kroeg vinden die 6 jaar geleden is opgeplakt. De volgende mag de sticker van Petra zoeken die er bij is geplakt. In Madaranka is een hot springs midden in de oerwoud. De vleermuizen vliegen over ons heen terwijl wij lekker in het water zitten.
De volgende stop is Katherina, een ietwat groter dorpje. Hier zijn de Katherina Gorge, een heel mooi natuurpark. Helaas kunnen we hier diezelfde dag niet terecht i.v.m. bosbranden. We zoeken de hotsprings op, verkennen het plekje en gaan de volgende dag alsnog. We huren kano's en gaan een middagje de mooie natuur van het water bekijken. We kunnen hier ook nog zwemmen.
Verder rijdens richting het noorden komen we de Edith Falls tegen. Een stevige wandeling over de rosten brengt ons bij de mooiste waterfallen die we tot dan toe hebben gezien in dit land. Ook hier kunnen we weer zwemmen. Dan op naar de Robin Falls. Omdat het al donker begint te worden gaan we deze de volgende dag bekijken maar slapen we midden in het bos met de deuren open zodat we alle vogelgeluiden van dichtbij horen.
Als we ook deze falls hebben bekeken gaan we richting Lichtfield park. Een heel mooi park waar we meerdere dagen vertoefen. We lopen veel, bezoeken de mooiste waterfallen en zwemmen in de poelen bij de waterfallen, heerlijke dagen. Gister hebben we een bezoek gebracht aan het Wildlife Park. Een park waar we alle beesten van Australie bekijken, de mooiste vissen, walibi's, krokodillen, slangen, vogels en noem maar op. De natuur hier is zo prachtig.
Inmiddels zijn we in Darwin aangekomen waar we de camper maandag alweer moeten inleveren. In de afgelopen 7 weken hebben wij 8500 kilometers gereden en hebben wij de mooiste dingen beleefd met ons vervoersmiddel.
Liefs Petra en Anne-lys
De volgende dag rijden we een lang eind waar niet zoveel te zien is. Op een gegeven moment ontmoeten we iemand uit Tennant Creek die ons uitnodigt om een paar nachten in zijn huis te slapen, het wordt namelijk wel erg warm in de camper. We slapen deze nacht bij Devels Marbles waar hele mooie rotsen zijn. De dingo's (lijkt op een wolf) lopen om ons heen en maken de mooiste geluiden met zijn allen. Dan op naar Tennant Creek waar we twee nachten in een zowaar hotel verblijven. Een groot huis met airco, we kunnen de wasmachine gebruiken, een normale douche en al het andere luxe. Wij vermaken ons overdag bij een lake en we worden zelfs mee genomen uit eten.
We moeten verder, op naar Madaranka. Onze langste tocht van 585 km. Toch wel blij dat we op de eindbestemming waren. Hoe meer we naar het noorden gingen hoe meer dode beesten op de weg, hoe meer woestijn en beesten die de weg overstaken. Ook nog een bosbrand aan de kant van de weg waar we doorheen moesten en voor een paar meter niets zagen. Maar met een goede chauffeur komen we weer veilig aan. We stoppen nog in Daly Waters waar we een sticker van Terschelling in de kroeg vinden die 6 jaar geleden is opgeplakt. De volgende mag de sticker van Petra zoeken die er bij is geplakt. In Madaranka is een hot springs midden in de oerwoud. De vleermuizen vliegen over ons heen terwijl wij lekker in het water zitten.
De volgende stop is Katherina, een ietwat groter dorpje. Hier zijn de Katherina Gorge, een heel mooi natuurpark. Helaas kunnen we hier diezelfde dag niet terecht i.v.m. bosbranden. We zoeken de hotsprings op, verkennen het plekje en gaan de volgende dag alsnog. We huren kano's en gaan een middagje de mooie natuur van het water bekijken. We kunnen hier ook nog zwemmen.
Verder rijdens richting het noorden komen we de Edith Falls tegen. Een stevige wandeling over de rosten brengt ons bij de mooiste waterfallen die we tot dan toe hebben gezien in dit land. Ook hier kunnen we weer zwemmen. Dan op naar de Robin Falls. Omdat het al donker begint te worden gaan we deze de volgende dag bekijken maar slapen we midden in het bos met de deuren open zodat we alle vogelgeluiden van dichtbij horen.
Als we ook deze falls hebben bekeken gaan we richting Lichtfield park. Een heel mooi park waar we meerdere dagen vertoefen. We lopen veel, bezoeken de mooiste waterfallen en zwemmen in de poelen bij de waterfallen, heerlijke dagen. Gister hebben we een bezoek gebracht aan het Wildlife Park. Een park waar we alle beesten van Australie bekijken, de mooiste vissen, walibi's, krokodillen, slangen, vogels en noem maar op. De natuur hier is zo prachtig.
Inmiddels zijn we in Darwin aangekomen waar we de camper maandag alweer moeten inleveren. In de afgelopen 7 weken hebben wij 8500 kilometers gereden en hebben wij de mooiste dingen beleefd met ons vervoersmiddel.
Liefs Petra en Anne-lys
-
02 November 2012 - 11:44
Hitje:
Hoi Meiden.
Zo daar kreeg ik net even behoorlijk kippenvel, toen ik las dat jullie mij sticker ontdekt hebben.
Jeetje wat zou ik nu graag de sticker van Petra vinden.
Wat een heerlijk verslag, zag alles weer live voor me.
Geniet nog zolang het kan.
Groetjes en liefs
Hitje
-
02 November 2012 - 21:54
Hendrika:
Hoi!
Jee wat hebben jullie een kilometers gemaakt, kun je nagaan hoe veel je tegelijk hebt gezien! Alweer leuk om even jullie verslag te lezen. Dus de 'roadtrip'' zit er al bijna op, dat gaat snel zeg, nog veel plezier samen!
Groetjes Hendrika -
03 November 2012 - 09:15
Maaike:
Anne-lys, had jij ooit gedacht dat je wel 8500 km stil kon zitten in een vervoermiddel? Autoritten duurden je meestal veel te lang. Nu zullen jullie ook wel niet echt stil gezeten hebben, maar eenmaal terug in Nederland zul je Limburg nog vlakbij vinden.
Het moment van afscheid nemen van het busje, maar ook van Petra komt wel erg dichtbij. Dan ga je alleen verder. En voor Petra zit de "vakantie" er op. Lekker uitgerust of met zoveel indrukken en ervaringen eerst weer bijkomen als je thuis komt.
Geniet deze laatste week nog van jullie vrijheid!!
Veel liefs uit Wijnjewoude. -
04 November 2012 - 11:28
Gelske:
Wow jullie eindbestemming al bereikt, wat gaat dat snel zeg. Ben heel benieuwd hoe je het verder gaat vinden. En wat zien jullie veel! Ben heel benieuwd naar alle foto's!
Groetjes Gelske -
04 November 2012 - 21:40
Hillie:
Hallo Meiden ,super wat jullie hebben gedaan ,wat een reis heerlijk om te lezen wat jullie allemaal hebben beleefd geniet samen nog van de laatste dagen samen. Petra een hele goede terugreis en Anne-lys veel plezier met je verdere reis en ben benieuwd wat je allemaal gaat beleven
leifs uit het koude/natte Noordwijk Hillie -
05 November 2012 - 18:43
Hieke:
Heej,
Jullie hebben een hele reis gemaakt en heel wat beleefd! Mooie foto's hoor! Geniet er nog maar goed van! Liefs -
08 November 2012 - 18:33
Ytsje Wilstra:
Go Annelies do bist dêr mei Petra dus noch net allinnich mar dat sit der oan te kommen. Ik haw mar google want dyn adres kloppe noch net mar it is my slagge. En wat in moai waar ik woe wol dat ik noch jong wie dan witst ik it wol dan gie ik der ek op út krekt as jimme hearlik liket my dat. Jimme binne yn in kamper haw ik begrepen mar asto Annelys allinnich bist hoe silst dan reizgje? En do bist in kei datsto dat oandoarst allinnich. Mar do dochst it dochs mar en dat is moai. Dit is myn earst ferhaaltsje út Bakkefean. Net sa fier fan Wynjewâlde mar no bist oan de oare kant fan de wrâld.
Hjir is it echt hjerst mei somtiden hurde wyn dat is net myn ding ik hâld fan de simmer ik bin ik berne yn de simmer dêr hat it grif mei te meitsje.
Hertlike groetnis fan Ytsje en genietsje der fan want dat kin no noch. -
08 November 2012 - 18:33
Ytsje Wilstra:
Go Annelies do bist dêr mei Petra dus noch net allinnich mar dat sit der oan te kommen. Ik haw mar google want dyn adres kloppe noch net mar it is my slagge. En wat in moai waar ik woe wol dat ik noch jong wie dan witst ik it wol dan gie ik der ek op út krekt as jimme hearlik liket my dat. Jimme binne yn in kamper haw ik begrepen mar asto Annelys allinnich bist hoe silst dan reizgje? En do bist in kei datsto dat oandoarst allinnich. Mar do dochst it dochs mar en dat is moai. Dit is myn earst ferhaaltsje út Bakkefean. Net sa fier fan Wynjewâlde mar no bist oan de oare kant fan de wrâld.
Hjir is it echt hjerst mei somtiden hurde wyn dat is net myn ding ik hâld fan de simmer ik bin ik berne yn de simmer dêr hat it grif mei te meitsje.
Hertlike groetnis fan Ytsje en genietsje der fan want dat kin no noch.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
