Laatste week samen

Goodday mates,

Terwijl Petra de reis naar huis is begonnen is het voor mij de laatste dag in Darwin. We hebben hier heel wat vrienden gemaakt en het voelt net of we er een familie bij hebben.

Toen we de nacht van vorige week vrijdag op zaterdag tegenover het vliegveld onze camper hadden geparkeerd gingen we zaterdag verder naar Nightcliff beach. Een klein strandje met mooie rotsen. We zijn hier amper 5 minuten en maken kennis met David, inwoner van de buurt Nightcliff. Hij nodigt ons uit voor een bbq die avond. Het is een drukkende, benauwde dag en we zoeken verkoeling in het nabijgelegen zwembad. ' S avonds gaan we naar David zijn huis. Terwijl we hier komen zit de chicken en varken al aan het spit en ontmoeten we vrienden van hem. We nemen er een biertje bij en zitten heerlijk in de schaduw. Er komen steeds meer mensen bij en het wordt een gezellige boel. Terwijl het vlees begint te garen wisselen we de verhalen met elkaar uit. Na het eten gaan we naar Tracey haar huis, zij heeft een zwembad en we willen allemaal wel wat verkoeling. En zo hebben we een poolparty! Het laatste weekend dat Petra en ik samen zijn kan niet beter.

Nadat we de volgende ochtend een uitgebreid ontbijt met zijn allen hebben met bacon en eggs op de bbq gaan Petra en ik richting East Point Reserve, alweer een mooi park aan het water. Hier lopen we, zien de sunset en hebben een picknick. Die avond gaan we terug naar David en zijn flatgenoot Lou. Zij is een soort moeder voor David en voelt als onze grandma.

Dan is het tijd voor de laatste dag in de camper. Het is warm, geen wind maar wij willen ook de laatste nacht volbrengen. Slapen wil niet, we hebben het gevoel geen lucht te krijgen. Dan maar naar binnen waar we op de grond en de bank slapen.

Maandag is het zover, de dag dat we ons ' huisje' in moeten leveren. We ruimen alles op, schiften de boel en maken ons laatste ritje naar de city. Wat een apart gevoel. Nadat we hem hebben ingeleverd zijn we onze vrijheid kwijt. Wij houden niet van het openbaar vervoer dus huren we maar fietsen. We fietsen langs het strand terug naar Nightcliff. Onderweg krijgen we verschillende smsjes of we ook voor dinner komen, hoe ideaal. We gaan voor de bbq bij David. Na het eten worden we naar Tracey haar huis gebracht waar we de resterende nachten verblijven. Een huis met een zwembad, hoe luxe kan het zijn.

De volgende dag gaan we op de fiets naar het grote shopping centre. Terwijl we hier zijn komen we allemaal bekenden tegen. We voelen ons al erg thuis in Darwin en waarderen alles wat we van iedereen krijgen aangeboden. Rond etenstijd gaan we met Tracey naar de club waar we samen met Lou en David wat eten en gezelligheid hebben.

We zijn in de veronderstelling dat Petra en ik nog twee dagen samen hebben maar dit blijkt niet het geval te zijn. Petra vertrekt woensdagnacht al in plaats van donderdagnacht. Dit is even een shock voor ons en we doen dan ook niet veel meer. Als dinner worden we uitgenodigd voor een picknick samen met David en Lou aan het strand. Dan is het tijd voor het afscheid. Terwijl Petra vertrekt is er een tropische storm gaande, echt het weer om afscheid te nemen.

Het voelde vreemd toen ze weg was, na twee maanden de mooiste belevenissen hebben gedeeld ben ik nu alleen. Gelukkig heb ik nieuwe plannen en heb ik morgenvroeg een vlucht naar Canberra. Hier wordt ik opgepikt door Sem, hem hebben we in de eerste week van onze reis ontmoet en ook leuke dingen mee gedaan. Vanaf zijn woonplaats, 2 a 3 uur rijdens vanaf Canberra ga ik al reizend omhoog naar Brisbane.

Liefs Petra en Anne-lys